Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967-1974
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ 1067-1974 ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΤΑΠΥΡΓΙΟΥ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ ΚΑΙ ΛΟΥΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ .
Σε λίγες μέρες θα ξανά θυμηθούμε τα γεγονότα όπου ο Ελληνικός λαός και κυρίως εμείς που περάσαμε από τις φυλακές και τα κρατητήρια της χούντας την 21η του Απρίλη 1967 -1974 όπου για επτά ολόκληρα χρόνια ήμασταν στον γύψο.
Έφυγε η Χούντα όταν παρέδωσε το 40% της Κύπρου στην Τουρκία.
Να θυμίσω ότι η 21η του Απρίλη ήταν κάποια καθάρματα του στρατού που θέλησαν να βάλουν στην μπάντα τον Γεώργιο Παπανδρέου για να μη γίνει ξανά πρωθυπουργός, αν θα γινόταν οι εκλογές και το μίσος εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου..
Αυτό και μόνο το γεγονός ήταν που δεν χώνεψε ποτέ ο δημοκρατικός κόσμος από τους Αμερικανούς και τους διάφορους πράκτορες αλλά και από τα τότε ανάκτορα που είχαν και το θράσος που δεν επιτρέπανε στον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου να έχει το Υπουργείο Άμυνας, θεωρούσαν τον στρατό δικό τους βιλαέτι.
Μας συλλάβανε τα ΧουΤόσκυλα τη νύχτα 4 η ώρα τα χαράματα σε μια πολυκατοικία επί της Β. Όλγας τον Αύγουστο του 1968 σπάζοντας την πόρτα και με τα αυτόματα όπλα στα χέρια.
Μας έδεσαν και μας έβαλαν σε αυτοκίνητο Reo και μας οδήγησαν στην ασφάλεια της Θεσσαλονίκης στην Βαλαωρίτη, Εκεί μας βγάλανε τα πάντα ότι έχουμε πάνω μας και μας πέταξαν σε ένα κελί το καθένα 1χ2 τ.μ. και μία μικρή λάμπα να μας φωτίζει ότι είμαστε μέσα και ένας χωροφύλακας απέξω από τα κελιά να περπατάει και να μας παρακολουθεί μη τυχόν συμβεί κάτι ή και αυτοκτονήσουμε. Η σύλληψη έγινε, γιατί με μολότοφ είχαμε ανατινάξει τα εδώ γραφεία του ΝΑΤΟ επί της Βασιλίσσης Όλγας με πρωταγωνιστή τον Ρούσο Βρανά, που σήμερα δεν ζει και Σταμάτη Μαυρογγένη που και αυτός πριν ένα χρόνο μας έφυγε. Σήμερα τα τότε γραφείο του ΝΑΤΟ είναι και μια από τις κατοικίες του Ιβάν Σαββίδη..
Σήμερα ακόμα μετά από τόσα χρόνια, σκέφτομαι και λέω πώς ζούσαμε μέσα σε ένα τέτοιο κελί για τρεις μήνες περίπου , δίχως φαγητό και δίχως νερό και κρυφά πίναμε από το καζανάκι της τουαλέτας.
Κάθε δυο μέρες μάς ανέβαζαν στον τελευταίο όροφο με τα γνωστά βασανιστήρια μέχρι να είσαι λιπόθυμος και μετά σε πετούσαν στο κελί λέγοντας την άλλη φορά θα μας τα πει όλα ..
Πέρασα 54 χρόνια όπου ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών κρατουμένων πέθαναν και μάλιστα νέοι. Τώρα που ζούμε μερικοί, γράφουμε αυτά τα γεγονότα όχι για να τα ακούσει ο κόσμος , αλλά και να το ακούσουμε εμείς οι ίδιοι και να λέμε πριν φύγουμε από αυτήν τη ζωή μη τυχόν ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στα παιδιά μας.
Καμιά φορά ακούω από πολλούς, έλα μωρέ και η Χούντα έκανε έργα κι άλλοι προόδευσαν ,οικονόμησαν, γελούσαν στα χρόνια της χούντας και άλλοι χορεύανε… και θυμόμαστε εμείς στις φυλακές της Αίγινας -Επταπύργιο –Κέρκυρα -Τρίκαλα που απέξω περνούσανε οι κάτοικοι της περιοχής οι τουρίστες και εμείς τραγουδούσαμε μέσα για να μας ακούσουν τό πότε θα κάνει ξαστεριά πότε θα ξημερώσει Αυτό το τραγούδι το θυμάμαι πάντα και το τραγουδούσαμε παραμονές του Πάσχα για να ξεχνάμε..
Ένα άλλο ότι μέσα στις φυλακές με κρυφά μικρά ραδιόφωνα ακούγαμε ειδήσεις από τα ξένα πρακτορεία deutsche welle ici pari, Φωνή της Αλήθειας κ.λ.π. αν θα βγούμε από αυτά τα κελιά που αυτό ήταν πάντα το μεγάλο ερώτημα και αν θα πέσει η χούντα. Το άλλο ήταν από τα δελτία τι λένε οι Αμερικάνοι, οι Ευρωπαίοι που έκαναν πάντα το κορόιδο εκτός από μερικούς ηγέτες όπως τον Όλαφ Πάλμε της Σουηδίας και Ο Vili Mprant της Γερμανίας και κάποιοι γερουσιαστές από την Αμερική που λέγανε μερικά λόγια για τη δημοκρατία στην Ελλάδα.
Αυτά θέλω να Τονίσω και να υπενθυμίσω στους νέους που περνάνε εδώ και ένα χρόνο αυτή την καταραμένη αρρώστια μη τυχόν συμβεί άλλη χούντα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο. Και κάτι άλλο, να προσέχουμε όλοι ότι αυτό το αγαθό που λέγεται ‘Δημοκρατία’ να το προσέχουμε αλλά και να το εννοούμε και όχι να είναι μόνο για μερικούς.
Αυτά τα απλά λόγια τα αφιερώνω σε αυτούς που έφυγαν από την ζωή αλλά και στους γονείς και συγγενείς των τότε πολιτικών κρατούμενων σε όλες τις φύλακες 1967-1974