0

Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας: Σχέδιο ανάπτυξης των Καμένων Βούρλων και Αιδηψού με επίκεντρο τον ιαματικό τουρισμό

 
Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας: Σχέδιο ανάπτυξης των Καμένων Βούρλων και Αιδηψού με επίκεντρο τον ιαματικό τουρισμό

Σε προγραμματική σύμβαση προχωρούν η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, ο Δήμος Ιστιαίας – Αιδηψού και ο Δήμος Καμένων Βούρλων για την εκπόνηση μελετών ωρίμανσης για την ανάπτυξη ολοκληρωμένης χωρικής επένδυσης ιαματικού τουρισμού των παραλιακών λουτροπόλεων της Περιφέρειας.

Τα Καμένα Βούρλα πρωταγωνίστησαν την τελευταία τριακονταετία και συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν στην τουριστική ανάπτυξη της Φθιώτιδας και περαιτέρω της Περιφέρειας. Οι ιαματικές πηγές των Καμένων Βούρλων, τα καθιέρωσαν ως λουτρόπολη τη δεκαετία του 1960, καθώς επίσης και οι λιγότερο διάσημες πηγές του Καλλίδρομου και της Παλαιοβράχας. Έκτοτε τα κτιριακά σημεία αναφοράς της λουτρόπολης, όπως το υδροθεραπευτήριο «Ασκληπιός», καθώς και τα εμβληματικά ξενοδοχεία-αρχιτεκτονήματα της σχολής Bauhaus «Ράδιον» και «Θρόνιον», που συνέθεταν ένα κοσμοπολίτικο σημείο αναφοράς ανάμεσα στους ευκάλυπτους και απέναντι από τη θάλασσα, είναι πλέον θύματα της φθοράς του χρόνου. Τα τρία κτίρια του αρχιτέκτονα Γ. Μολφέση έχουν χαρακτηριστεί ως «μνημεία συνδεόμενα άρρηκτα με την ιστορία και την κοινωνική, πολεοδομική και πολιτιστική ταυτότητα της λουτρόπολης». Τα ιαματικά νερά των Καμένων Βούρλων αναβλύζουν από πολλές πηγές, της ίδιας περίπου χημικής σύστασης, διαφορετικής όμως ραδιενέργειας και θερμοκρασίας, και έχουν θεραπευτικές ενδείξεις για χρόνιους ρευματισμούς, αρθρίτιδες, νευρίτιδες, ισχιαλγία, οσφυαλγία και διαταραχές ενδοκρινών αδένων.

Η περιοχή της Αιδηψού χαρακτηρίζεται ως πεδινή περιοχή και διακρίνεται ως ένας τόπος που από τα αρχαία χρόνια είναι γνωστός για τις ιαματικές πηγές και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, στοιχείο που την καθιστά ως μία σύγχρονη Λουτρόπολη με σημαντική επισκεψιμότητα και τουριστική κίνηση.

Η ιστορική μοίρα της Αιδηψού είναι συνδεδεμένη με τις ιαματικές πηγές της. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των νερών της ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και σε αυτές αναφέρονται πολλοί αρχαίοι συγγραφείς. Ο Στράβωνας αναφέρει τις πηγές της Αιδηψού ως “Ηρακλέους θερμά” , γιατί σύμφωνα με την παράδοση εδώ ξαναβρήκε τη χαμένη του δύναμη ο Ηρακλής. Σήμερα η Αιδηψός είναι μια

σύγχρονη λουτρόπολη με μεγάλη τουριστική ανάπτυξη, φιλοξενεί σε καθημερινή βάση περίπου 40.000 παραθεριστές και πολλά υδροθεραπευτήρια. Πολλά από τα κτίσματά της έχουν ανακαινιστεί, ενώ διαθέτει πολυτελή ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ταβέρνες, ουζερί, ψαροταβέρνες και ψησταριές. Στο υδροθεραπευτήριο του Ε.Ο.Τ. μπορεί κανείς να δει κάποια αρχαιολογικά ευρήματα που εκτίθενται από την Κλασική περίοδο, ενώ τα ευρήματα της Ρωμαϊκής περιόδου φιλοξενούνται στη Χαλκίδα. Σημαντικό απόκτημα για τα Λουτρά είναι η λειτουργία του νέου συγκροτήματος «Θέρμαι Σύλλα». Νερό θερμοκρασίας 37°C μπορούν να εκμεταλλευτούν όσοι πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, χρόνια ρευματική αρθροπάθεια, και γενικά αρθροπάθειες, χολολιθιάσεις, νεφρολιθιάσεις, λοιμώξεις αιμοφόρων οδών, εκζέματα και δερματοπάθειες, τόσο στους ατομικούς λουτήρες όσο και στη μεγάλη πισίνα και στις άκρες του θερμοποτάμου σε φυσικά ανοίγματα (γούρνες).Στα Λουτρά Αιδηψού σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές που η θερμοκρασία τους κυμαίνεται από 28οC μέχρι 86οC . Οι λουτροθεραπευτικές υπηρεσίες ασκούνται από τα ιδιωτικά υδροθεραπευτήρια που λειτουργούν εντός ή εκτός ξενοδοχείων με τη μορφή κανονικών λουτήρων ή πισίνας, αλλά κυρίως από το υδροθεραπευτήριο του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε. Ο. Τ.) το οποίο παρέχει όλες τις δυνατότητες για λουτροθεραπεία με τις σύγχρονες τεχνικές. Το μεγάλο αυτό συγκρότημα είναι ένα από τα μεγαλύτερα και αρτιότερα του είδους του στη χώρα μας

Οι Δήμοι Ιστιαίας – Αιδηψού και Καμένων Βούρλων οι οποίοι συναποτελούν ουσιαστικά μια χωρική ενότητα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας σε εγγύτητα, με κοινό θεματικό άξονα τον ιαματικό – θερμαλιστικό τουρισμό, δύναται να αποτελέσουν μια ενιαία περιοχή παρέμβασης για την εφαρμογή Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης. Η εν λόγω περιοχή χαρακτηρίζεται παράλληλα από κοινά προβλήματα και υστερήσεις, όπως και κοινές αναπτυξιακές προκλήσεις.