Φωτ. Larissanet.gr

Κάποιοι επιμένουν να πηγαίνουν την Άνοιξη. Λίγοι το επιλέγουν για το Φθινόπωρο. Οι περισσότεροι σίγουρα το διαλέγουν για το καλοκαίρι. Όλοι όμως φεύγουν με τις ίδιες ωραίες εντυπώσεις και στις συζητήσεις τους για το Κόκκινο Νερό το συστήνουν ανεπιφύλακτα. Ανάβουν δηλαδή «πράσινο» στους επόμενους επισκέπτες και αυτό αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την περιοχή.

Το Κόκκινο Νερό ήταν πάντοτε ένας από τους πιο σταθερούς προορισμούς των Θεσσαλών και κυρίως όσων έψαχναν ιαματικές πηγές για να λύσουν κάποιο πρόβλημα με το σώμα τους που τους ταλαιπωρούσε. Μαζί μ’ αυτούς ακολουθούσαν και οι νεότεροι κι έτσι η περιοχή είχε πάντοτε πολύ κόσμο και αρκετή ζωντάνια.

Εδώ και μερικές δεκαετίες το έχουν ανακαλύψει το σημείο και οι τουρίστες (κυρίως Πολωνοί) και με τις σπουδαίες προσπάθειες των ντόπιων επαγγελματιών έχουν καταφέρει ένα ωραία κράμα από Έλληνες και ξένους τουρίστες που δεν αλλάζουν την περιοχή με τίποτα.

Παλαιότερα ολόκληρα καραβάνια απ όλη τη Θεσσαλία, εξορμούσαν με κατεύθυνση το Κόκκινο Νερό, για να εγκατασταθούν μερικές μέρες στην περιοχή, προκειμένου να κάνουν λουτροθεραπεία ή να πιουν για να γιατρευτούν από τις διάφορες παθήσεις τους.

Το νερό ήταν γνωστό και ιδιαιτέρως αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση και θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Μάλιστα όπως αναφέρεται από τους ντόπιους και βάσει των ερευνών τους, σε κάποιο ιατρικό συνέδριο που έγινε στο Παρίσι το 1905, τονίστηκε από τους συμμετέχοντες γιατρούς ότι ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμο για την αναιμία, τις νευρικές παθήσεις, την ατονία, τη δυσπεψία, τις παθήσεις του εντέρου και του στομάχου, αλλά και για παθήσεις γυναικολογικής φύσεως. Το συγκεκριμένο νερό χαρακτηρίζεται ως εξόχως τονωτικό αλλά και πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία.

 Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως υπήρξαν πολλές απόπειρες εμφιάλωσης του ιαματικού αυτού νερού. Οι λόγοι για τους οποίους είχαν αποτύχει όλες οι προσπάθειες για την εμφιάλωση αυτού ήταν αφενός το ότι ο άφθονος σίδηρος που περιείχε κατακάθονταν στον πυθμένα της φιάλης και καθιστούσε το νερό ανενεργό για παθήσεις που θεραπεύει και αφετέρου επειδή χάνονταν η φυσική ουσία που περιείχε. Έκτοτε και γι αυτούς τους λόγους δεν ξαναεπιχειρήθηκε η εμφιάλωση του ιαματικού νερού. Έτσι το ιαματικό Κόκκινο Νερό, όπως ονομαζόταν, γιατί από το σίδηρο που περιείχε η περιοχή όπου έρεε αποκτούσε κόκκινο χώμα, πίνονταν μόνο από την πηγή.

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από το Κόκκινο Νερό:

Ακολουθήστε το  στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.