«Αρχαία» πηγή αναβλύζει νερό στους 42° Κελσίου!
ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΔΕΡΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ «ΛΟΥΤΡΟ» -«ΤΡΕΧΕΙ» Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Της Λένας Κισσάβου
Εναν πολύτιμο θησαυρό, που τον ακολουθούν θρύλοι και λαϊκές παραδόσεις με βασίλισσες
και μυστικά ευεξίας, κρύβει στα σπλάχνα της η γη του Δήμου Αγιάς. Αιώνες φυλαγμένος στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ανασύρεται στην επιφάνεια και σύννεφα ατμού κατακλύζουν την περιοχή που εντοπίζεται, με τον υδράργυρο να ανεβαίνει κατακόρυφα στις πιο υψηλές θερμοκρασίες. Και όλα αυτά στην κυριολεξία, καθώς ο θησαυρός αφορά μία «αρχαία» πηγή, που εκτιμάται ότι προέρχεται από ρήγμα στα έγκατα της γης και αναβλύζει νερό στη θερμοκρασία των 42 βαθμών Κελσίου!
Το φαινόμενο καταγράφεται ως μοναδικό μέχρι σήμερα, κατακτώντας τα σκήπτρα της πιο θερμής πηγής νερού στην Ελλάδα, όταν αυτές των ιαματικών λουτρών Πόζαρ αναβλύζουν νερό στους 37 βαθμούς Κελσίου.
Βρίσκεται στο ακρωτήρι Δερματά, σε περιοχή που ονομάζεται από παλιά «Λουτρό», κοντά στον φάρο, μεταξύ Βελίκας και Παλιουριάς. Ήδη στη θέση αυτήν υπάρχουν δύο γεωτρήσεις που χρησιμοποιούνται για άρδευση και επειδή το νερό είναι πολύ ζεστό, οι αγρότες το συλλέγουν σε μεγάλες δεξαμενές προκειμένου να κρυώσει για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους.
Η ανάδειξη και αξιοποίηση αυτού του πολύτιμου στοιχείου, που αναμένεται να ξεπεράσει τη φήμη των Πόζαρ, αποτελεί στόχο της Δημοτικής Αρχής Αγιάς, ο οποίος θα επιτευχθεί με τη στήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Ο περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός, εκτιμώντας ότι η θερμή πηγή αποτελεί έναν πολύτιμο θησαυρό, που θα δώσει σημαντική ώθηση ανάπτυξης όχι μόνο στον Δήμο Αγιάς, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, ανταποκρίθηκε χωρίς χρονοτριβές στο αίτημα του δημάρχου Αντώνη Γκουντάρα, για την αξιοποίησή της, σχεδιάζοντας τα επόμενα βήματα.
ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ
Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Αγοραστός, δήλωσε στην «Ε»: «Η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ενώνοντας τις δυνάμεις της με τον Δήμο Αγιάς, χρηματοδότησε μέσω του ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014-2020 την αναβάθμιση των κρύων πηγών του Κόκκινου Νερού, που αναγνωρίστηκαν επίσημα από το Υπουργείο Τουρισμού, ως πηγές με πιστοποιημένες θεραπευτικές ιδιότητες. Ξεκινάμε μια ανάλογη προσπάθεια για την αξιοποίηση των θερμών πηγών του Δερματά. Σε συνδυασμό με τη θαλασσοθεραπεία, προχωράμε σταδιακά ώστε να δημιουργήσουμε ένα Κέντρο Ιαματικών Πηγών στον Δήμο Αγιάς, προσφέροντας τρεις εναλλακτικές, ρεαλιστικές προτάσεις για τους ανθρώπους της περιοχής και του επισκέπτες. Με τα έργα που χρηματοδοτεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας -έργα περιβάλλοντος, υποδομών και αστικών αναπλάσεων- αλλάζουμε τα δεδομένα στην περιοχή, με στόχο τηναύξηση της επισκεψιμότητας στα παράλια της Λάρισας, την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, την τόνωση της τοπικής οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης».
ΤΡΙΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΝΕΡΟΥ
Ο δήμαρχος Αγιάς, Αντ. Γκουντάρας, και μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Δήμων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας, γνωρίζει καλά την προστιθέμενη αξία που θα δώσει η θερμή πηγή στην περιοχή, καθώς και τον «δρόμο» που θα πρέπει να ακολουθήσει για την αναγνώριση και πιστοποίησή της, κατέχοντας μια μακρά εμπειρία από τις ιαματικές πηγές του Κόκκινου Νερού.
Εκτιμά ότι η αξιοποίησή της θα την αναδείξει σε κορυφαίο προορισμό επισκεπτών και τους δώδεκα μήνες του χρόνου. Υποστηρίζει μάλιστα, ότι σε συνδυασμό με το υπάρχον «δυνατό χαρτί» του τόπου, που είναι τα ιαματικά λουτρά του Κόκκινου Νερού, ανοίγονται νέες προοπτικές που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού.
Όσον αφορά αναλυτικότερα στη θερμή πηγή στον Δερματά, ο δήμαρχος αναφέρει στην «Ε», πως ο Δήμος Αγιάς έχει ολοκληρώσει τη χαρτογράφηση της περιοχής και των δύο γεωτρήσεων, καθώς και το τοπογραφικό διάγραμμα, ενώ παράλληλα αναλύσεις που έχουν γίνει στο νερό -και σύντομα θα υπάρχουν τα επίσημα αποτελέσματα- έχουν δείξει ότι τα πετρώματα από τα οποία διέρχεται το νερό, του δίνουν ιαματικές ιδιότητες.
Επισημαίνει δε, ότι θα αξιοποιηθεί μία εκ των δύο γεωτρήσεων θερμού νερού, προκειμένου να καλύπτονται και οι ανάγκες άρδευσης.
Ερωτηθείς για τον σχεδιασμό της αξιοποίησης, ανέφερε ότι υπάρχουν τρεις προτάσεις: «Η μεταφορά του νερού σε πλάτωμα που βρίσκεται στον δρόμο από τον φάρο προς την Παλιουριά με τη δημιουργία ανάλογων υποδομών, η μεταφορά του νερού σε θέση κάτω από τον φάρο στο ακρωτήρι, όπου εκτιμάται ότι υπήρχαν ρωμαϊκά λουτρά δίπλα στη θάλασσα (με προοπτική να δημιουργηθεί και κέντρο θαλασσοθεραπείας) και η τρίτη πρόταση αφορά στη μεταφορά του νερού στη θέση Πλατάνια στη Βελίκα».
ΝΕΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΕΡΟ
Παράλληλα, στο πλαίσιο του σχεδιασμού της ανάπτυξης του ιαματικού τουρισμού, ο κ. Γκουντάρας αναφέρει ότι προχωρά η δημιουργία ενός δικτύου μεταφοράς του ιαματικού νερού του Κόκκινου Νερού, σε κάθε νοικοκυριό και σε κάθε επιχείρηση στον οικισμό, με σκοπό να προσφέρει τη δυνατότητα χρήσης του και αξιοποίησής του απ’ όλους. Το έργο θα δρομολογηθεί παράλληλα με τα έργα ύδρευσης και αποχέτευσης που υλοποιεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Αυτό μπορεί να αποτελέσει κίνητρο σε επαγγελματίες για τη δημιουργία επιχειρήσεων ιαματικών λουτρών.
Να σημειωθεί ότι το νερό στο Κόκκινο Νερό, αναγνωρίστηκε (με ΦΕΚ το 2019) ως ιαματικός φυσικός πόρος, για λουτροθεραπεία και ποσιθεραπεία, για παθήσεις γαστρεντερικού και ουροποιητικού συστήματος, ρευματικές παθήσεις, ισχιαλγίες, οσφυαλγίες και παθήσεις νευρικού συστήματος.
ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΘΕΡΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΕΣ
Ένας μύθος που μεταφέρθηκε προφορικά από γενιά σε γενιά, και έχει τη βάση του στην αρχαιότητα για τις θερμές πηγές, θέλει μια πολύ σημαντική βασίλισσα να έχει δημιουργήσει το λουτρό της σε θερμά νερά, στο ακρωτήρι Δερματά, δίπλα στη θάλασσα, εξου και το τοπωνύμιο «Λουτρό» στην περιοχή.
Προκειμένου να ενισχυθεί η σημαντική θέση και η προσωπικότητα που είχε η βασίλισσα, ο μύθος θέλει να έκοψε και νόμισμα, στο οποίο απεικονίζεται από τη μία μεριά μία γουρούνα με επτά γουρουνάκια.
Σύμφωνα με στοιχεία του ιστορικού ερευνητή της περιοχής, Οδυσσέα Τζιτζιράκου, η περιοχή από τη Μελιβοία μέχρι όλη την ακτογραμμή του Δήμου Αγιάς κατοικείται από την αρχαιότητα, και πολλοί μύθοι στηρίζονται στη λαϊκή προφορική παράδοση. Βάσιμες ιστορικές αναφορές υπάρχουν μόνο μετά το 168 π.Χ.