Το νοσοκομείο «Γ. Παπαγεωργίου» της Θεσσαλονίκης έχει φέτος επέτειο 30 χρόνων από την ιδρυτική σύμβαση του Γ.Ν. Παπαγεωργίου και το νοσοκομείο αναφέρεται στο γεγονός με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Στην ανάρτηση γίνεται λόγος για «ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία και τους ανθρώπους του».

Τότε, η σύμβαση υπεγράφη μεταξύ του Ιδρύματος Παπαγεωργίου, που δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Νικόλαο και Λεωνίδα Παπαγεωργίου με σκοπό τη δημιουργία ενός σύγχρονου δημόσιου νοσοκομείου χωροθετημένου στον δυτικό τομέα του πολεοδομικού συγκροτήματος, και του Ελληνικού Δημοσίου.

Προέβλεπε την ίδρυση Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, κοινωφελές ίδρυμα», με έδρα τη Θεσσαλονίκη και συνολικό κόστος 30 δισεκατομμύρια δραχμές.

Οι δωρητές Νικόλαος και Λεωνίδας Παπαγεωργίου ανέλαβαν να διαθέσουν 30 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή ¬περί τα 7,2 δισεκατομμύρια δραχμές (25% του προϋπολογισμού). Το υπόλοιπο 65% του προϋπολογισμού επρόκειτο να καλυφθεί από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το 10% από το Ελληνικό Δημόσιο.

Η σύμβαση κυρώθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1991, με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ομόφωνα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής των Ελλήνων.

Τα επίσημα πρακτικά της Βουλής αναφέρουν ότι η προσφορά των εθνικών ευεργετών αποκτά ξεχωριστή σημασία, καθώς έρχεται να κάνει πραγματικότητα ένα αίτημα χρόνων των κατοίκων της δυτικής Θεσσαλονίκης για ένα σύγχρονο νοσηλευτικό ίδρυμα που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγειονομικής φροντίδας.

Στα δημοσιεύματα της εποχής υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων ότι ανάβει το «πράσινο φως» για την υλοποίηση ενός μεγαλόπνοου κοινωφελούς έργου, χάρη στο όραμα και τη δωρεά των δυο εθνικών ευεργετών.

Παρακάτω, το νοσοκομείο παραθέτει και όσα θυμάται από εκείνη την κρίσιμη περίοδο ο πρώην πρόεδρος του Δ.Σ. του νοσοκομείου, Βασίλης Παππάς.

«Ένα πρωινό δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον κ. Νίκο Παπαγεωργίου, με τον οποίο προηγουμένως είχαμε γόνιμη συνεργασία σε ιδιωτικά του έργα. «Θέλω να σε δω», μου λέει.Στη συνάντηση που ακολούθησε μου ανακοίνωσε πως με τον αδελφό του Λεωνίδα είχανε επισκεφθεί τον τότε πρωθυπουργό, τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, και του ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να δωρίσουν στο ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 30.000.000 $ προκειμένου να ανεγερθεί ένα σύγχρονο Νοσοκομείο στη δυτική πλευρά του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, καθώς όλα τα μέχρι τότε υπάρχοντα Νοσοκομεία ήταν χωροθετημένα στον κεντρικό και ανατολικό τομέα της πόλεως.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αφού τους άκουσε και τους ευχαρίστησε για την γενναία προσφορά, τους είπε: «Κύριοι, αν θέλετε το όνειρό σας να γίνει πραγματικότητα και να το χαρείτε, κτίστε το μόνοι σας. Κανείς άλλος δεν θα ενδιαφερθεί περισσότερο από εσάς. Εγώ θα σας βοηθήσω».Αφού μου εξιστόρησε την παραπάνω συνάντηση μου είπε: «Γι’ αυτό σου ζήτησα να συναντηθούμε σήμερα, για να σου προτείνω να συνεργαστούμε και να μας βοηθήσεις να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα. Να προσφέρουμε στη Μακεδονία μας το πιο σύγχρονο Νοσοκομείο στην Ελλάδα που θα πρέπει να είναι εφάμιλλο των καλύτερων της Ευρώπης.»

Έτσι ιδρύθηκε το Ίδρυμα Παπαγεωργίου το οποίο ανέλαβε την υλοποίηση του οράματος των Δωρητών.Συγκρότησε ολιγομελή ομάδα από διακεκριμένα στελέχη τεχνοκρατών τα οποία επισκέφθηκαν τα πιο γνωστά και σύγχρονα Νοσοκομεία στην Ευρώπη, προκειμένου να ενημερωθούν για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της υγείας και να διερευνήσουν τη δυνατότητα εφαρμογής τους στο νέο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου.

Στη συνέχεια προκηρύχθηκε πανευρωπαϊκός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την εκπόνηση της αρχιτεκτονικής μελέτης στον οποίο μετείχαν γραφεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Υποβλήθηκαν 5 μελέτες.Επιτροπή από τεχνοκράτες επέλεξε τη βέλτιστη λύση (του γραφείου Τομπάζη) η οποία και εφαρμόστηκε.

Παράλληλα συγκροτήθηκε ομάδα σχετικών στελεχών για την παρακολούθηση της πορείας των ποικίλων μελετών που ήταν απαραίτητες για την ολοκλήρωση του έργου.

Η Σύμβαση Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Παπαγεωργίου και του ελληνικού Δημοσίου, ήταν πρωτοποριακή για την εποχή της και συνέβαλε στην ταχύτατη ολοκλήρωση του έργου. Σημαντικός παράγοντας, που συνετέλεσε στην ταχύτητα διεκπεραίωσης των διαδικασιών, ήταν η παράγραφος της Σύμβασης που προέβλεπε πως ερωτήματα και αιτήματα που υποβάλλονται στις διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες σχετικά με την εκπόνηση των μελετών αν δεν απαντιόνταν σε διάστημα 10 ημερών, θεωρούνταν αυτοδικαίως εγκεκριμένα σύμφωνα με τις θέσεις του Ιδρύματος και των μελετητών.

Έτσι το Νοσοκομείο, με πλήρως αποπερατωμένες τις κτιριακές του εγκαταστάσεις και εξοπλισμένο με τον πιο σύγχρονο ιατροτεχνικό εξοπλισμό σε 4,5 χρόνια ήταν έτοιμο να δεχθεί τους πρώτους ασθενείς.Παράλληλα, ξεκίνησαν και οι διαδικασίες για την πρόσληψη προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων.

Δυστυχώς, μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών ιδιωτικά συμφέροντα του χώρου της υγείας, πιστεύοντας πως το νεόδμητο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου θα λειτουργούσε ανταγωνιστικά, κατάφεραν και πέτυχαν, με διάφορα προσχήματα να το κρατήσουν κλειστό για σχεδόν τρία χρόνια μετά την αποπεράτωσή του.

Τελικώς, και μετά από αγώνες για το αυτονόητο, το 1999 το Νοσοκομείο λειτούργησε και επί 22 χρόνια προσφέρει αδιάλειπτα τις υπηρεσίες του στους κατοίκους όχι μόνο της Δυτικής Θεσσαλονίκης, αλλά της Βορείου Ελλάδας στο σύνολό της.Αυτά για την Ιστορία!

Πιστεύω πως το αποτέλεσμα δικαίωσε το όραμα των Δωρητών.Μια ιστορική στιγμή για τον χώρο της υγείας στην Ελλάδα της Ζωής Ψαρρά – Παπαγεωργίου Εκπροσώπου Ιδρύματος Παπαγεωργίου.

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση: